Eerste braif van Petrus 01
13 Doarom: aan slag! Goud oppazen en nöchtern blieven! Reken mor op genoade dij joe te wachten staait as Jezus Christus zokzulm openboart.
14 Ie mouten om zeggen geven, net as kinder. Loat joe nait mitslepen deur dat doar of ie zin in hebben, zo as ie deden in tied dat ie nait wiezer wazzen.
15 God, dij joe roupen het, is haaileg. Doarom mout ie ook haaileg wezen in aal joen doun en loaten.
16 Der staait ja schreven: "Wees haaileg, omdat ik haaileg bin."
17 Ie roupen God aan as Voader. Hai moakt gain onderschaaid en oordailt elkenain noar zien doun en loaten. Leef den in ontzag veur hom, zo laank ie in dizze wereld as vremden touholden.
18 Ie waiten ja dat ie nait löskocht binnen oet dit bestoan zunder weerde dat ie van joen veurolden mitkregen hebben, deur dingen dij vergoan, zulver en gold.
19 Nee, ie binnen vrijkocht deur t kostboar bloud van Christus. Hai is as n laam, zunder lek of brek.
20 Al veur dat grond van wereld legd wer, was e deur God doar al tou bestemd. Mor nou eerst, aan t èn van tieden, is e verschenen veur joen best.
21 Deur hom leuf ie in God, dij hom tou doden oet opwekt en hom zien heerlekhaid geven het. Doarom is joen geleuf in God tougelieks hoop op God.
22 Ie hebben noar woarhaid lusterd. Zo is joen haart zuver worden. Van dij gevolgen, dat ie joen bruiers en zusters geern lieden maggen. Doarom mout ie van haarten en aingoal van nkander holden.
23 Joen nije geboorte heb ie ja nait aan gewoon swak zoad te daanken, mor aan t rotsvaaste woord van leventege en aiwege God.
24 Want: "n Mensk is net gras, zien heerlekhaid net n bloum in t gras. t Gras verdreugt en bloum vaalt òf.
25 Mor de Heer zien woord blift, veur aiweg en aaid." Dat woord is bliede bosschop, dij joe verkundegd is.
|
